In de baanbrekende scriptie “Embodied Recovery” van Roel van Oorsouw wordt een transformerend perspectief op ICU-patiëntenzorg onthuld. Door diep in te gaan op de leefwereld dimensies van ICU-patiënten, benadrukt het onderzoek de diepgaande waarde van fysiotherapie bij zowel vroege mobilisatie als langdurige ICU-revalidatie. Naast de conventionele focus op fysiek herstel, bepleit de studie het belang van het begrijpen van de geleefde ervaringen en emoties van patiënten. Belangrijke inzichten zijn:
- Holistiche Genezing: Het onderzoek benadrukt de noodzaak om zowel de technische aspecten van herstel als de diep persoonlijke, subjectieve ervaringen van patiënten aan te pakken. Deze dubbele benadering zorgt voor een meer alomvattend genezingsproces.
- Empathie in Actie: Zorgprofessionals worden aangemoedigd om diep contact te maken met patiënten, hun percepties en gevoelens te begrijpen. Of het nu gaat om een patiënt die een dokter ziet als een ‘astronaut’ vanwege hun beschermende kleding of worstelt met de veranderingen in hun eigen lichaam, empathie wordt een cruciaal hulpmiddel in de zorg.
- De Kracht van Fysiotherapie: Door de vaak onderschatte waarde van fysiotherapie te benadrukken, toont de scriptie de rol ervan bij het voorkomen van deconditionering, het bevorderen van vroege mobilisatie en het aanpakken van langdurige fysieke beperkingen.
- Bevordering van Embodied Recovery: Het onderzoek introduceert het concept van ‘belichamings-lens’, waarbij zowel patiënten als zorgverleners worden aangespoord om een relationeel beeld van het lichaam aan te nemen. Deze benadering bevordert een gevoel van empowerment en acceptatie, wat helpt bij het algehele hersteltraject.
Duik in de scriptie om te ontdekken hoe deze inzichten de ICU-patiëntenzorg gaan revolutioneren, met de nadruk op een meer holistische, empathische en patiëntgerichte benadering.
De verwachting is dat dit proefschrift implicaties zal hebben voorvoor de toekomstige behandeling van IC-patiënten:
Op basis van een verdere verkenning van het document “Belichaamde Herstel” door Roel van Oorsouw, zijn hier de implicaties voor toekomstige ICU-patiëntbehandeling:
1. Geleefde Ervaringen van Patiënten bij Herstel van COVID-19-geassocieerde ICUAW:
- De studie benadrukt het belang van het aanpakken van zowel “technische/objectieve” als “betekenisvolle/subjectieve” aspecten in het herstel van patiënten.
- Hoewel de taal in herstel vaak gericht is op objectieve en kwantificeerbare uitkomstmaten en therapeutische doelen, is het cruciaal om verbinding te maken en empathie te tonen met de leefwereld van patiënten.
- Zorgprofessionals moeten zich bewust zijn van de ervaringen van patiënten. Bijvoorbeeld, als een patiënt een zorgprofessional ziet als een “astronaut” vanwege hun beschermende kleding, moet de professional zichzelf introduceren en hun rol en acties uitleggen.
- Het begrijpen van de aangetaste lichaamskennis bij patiënten met ICUAW kan voordelig zijn.
2. Geleefde Lichaamservaringen van Patiënten:
- Inzichten uit de studie hebben belangrijke klinische implicaties voor fysiotherapeuten en andere zorgprofessionals die patiënten ondersteunen bij vroege mobilisatie en ICU-herstel.
- Zorgprofessionals moeten empathie tonen voor de gevoelens van onvermogen van patiënten en hen machtigen door therapeutische situaties te creëren waarin patiënten bekwaamheid ervaren.
- Erkennend dat het geleefde lichaam van de patiënten voor het leven kan veranderen, moeten professionals patiënten helpen om te gaan met hun ‘nieuwe’ zelf.
3. Waarde van Fysiotherapie:
- Het document benadrukt de waarde van fysiotherapie bij het voorkomen en verminderen van deconditionering door vroege mobilisatie en het behandelen van langdurige fysieke beperkingen in ICU-revalidatie.
- Het subjectieve, eerstepersoons ziekteperspectief is essentieel voor een rijker begrip van de waarde van fysiotherapie en het mogelijk maken van patiëntgerichte zorg.
4. Embodied recovery:
- De bevindingen suggereren dat zowel patiënten als fysiotherapeuten zouden kunnen profiteren van een ‘belichamings-lens’ en een relationeel beeld van het lichaam om belichaamd herstel in de ICU en daarbuiten te bevorderen.
Samenvattend suggereert de scriptie een verschuiving naar een meer holistische en empathische benadering van ICU-patiëntenzorg, waarbij de nadruk ligt op het begrijpen en aanpakken van de geleefde ervaringen van patiënten en het bevorderen van belichaamd herstel. Deze benadering richt zich niet alleen op de fysieke aspecten van herstel, maar ook op de emotionele, psychologische en subjectieve ervaringen van patiënten.